தமில் எப்போ வரும்?

"எத்தனை நாள்தான் இப்படி படியில தொங்கிட்டும் கூட்டத்துலயும் போறது, ஒரு டூ வீலர் வாங்கிடனும் மொதல்ல" பஸ்சுக்காக பஸ் ஸ்டாப்பில் காத்திருக்கும் ஒரு சில/பல நிமிடங்களில் மட்டும் எனக்கு நானே நூற்றொருமுறை சொல்லிக்கொள்ளும் மந்திரம் இது. (சபதம் என்று நீங்கள் நினைத்தாலும் அது தவறாகிவிடாது)

ஆனால், பஸ்ஸில் சீட் கிடைத்து விட்டால் போதும் (அதுவும் ஜ‌ன்னலோரம் என்றால் கேட்கவே வேண்டாம்) ஆஹா! ஜில்லுனு காத்தோட்டமா( புகை நாத்தம் உனக்கு சொகமா இருக்கோ?) வேடிக்கை பாத்துகிட்டு போற சுகம் பைக்கில போன கிடைக்குமா? "எப்படிதான் இந்த ட்ரஃபிக்கில் வண்டி ஓட்டராங்களோ? போ!" என பைக்காரர்களுக்காக (பைக்கில ஜன்னலோர சீட்டுவேற கெடையாதே? ( கிமு வில் ஹிட்டடித்த சர்.......ஜி ஜோக்கு இது) ) பரிதாபப்பட்டு கொன்டிருப்பேன்.

சிங்கார சென்னையில் வானவில் போல் எல்லா கலரிலும் பஸ் ஓடுகிறது. கலருக்கு தகுந்தாற் போல் காசும். பொதுவாக மஞ்சள் போர்டு வண்டியில் கூட நான் ஏறுவதில்லை ஐம்பது பைசா அதிகம் என்பதால். இந்த இலட்சனத்தில் மற்றொடு கலரில் புதிதாய் ஒரு வால்வோ போவதை பார்த்தேன்.

பஸ்சுக்குள் பொமனேரியன் குட்டிகள்தான்(ஹி ஹி) அதிகம் இருந்ததால் ஏதோ மகளீர் கல்லூரி பேருந்து என நினைத்து விசாரித்தபோது அரசு பேருந்துதான் என்று சொன்னார்கள். மேலும் விசாரித்தில் தெரிந்தது குளு குளு வசதியோடு கும்மென்று இருக்கிறதால் சாப்ட்வேர் கம்பெனி பொன்னுங்களெல்லாம் கூட இதுலதான் வராங்கலாம். (பைக் வாங்கற ஐடியாவ மறுபறுசீலனை பன்னாமல் கைவிட்டேன்) இந்த மாதிரி அல்ட்ரா டீலக்ஸ் பஸ் எல்லாம் ஒரு தடவ நான் பெங்களூர் போனப்ப வாய பொழந்து பாத்துகிட்டு இருந்தேன்.

மஞ்ச போர்டு பஸ்சுலயே ஏறாத (அமெரிக்க பொருளாதாரம் மந்தமானதே இதற்கு காரணம்) நான் எப்படி என் காசுல போவேன். ஆனாலும் ஒரு நாளைக்காவது இதுல போய் பார்க்கனும் அப்படி என்னதான் இருக்கு இந்த அல்ட்ரா டீலக்ஸ்ல(வித் ஏசி) என்ற பல நாள் கனவை நனவாக்க ஒரு இளிச்சவாயன் மாட்டுவான் என்று எதிர்பார்த்திருந்தாலும் அது என் கொலீக்காக‌ இருப்பான் என நான் எதிர்பார்க்கவில்லை.

"என்னை நோக்கிதான் வந்து கொன்டிருந்தான்".( ஆடு ரெடி அடிச்சு கொளம்பு வெச்சுர வேன்டியதான்).
ஆட்டைய போடுவது என் முடிவான பிறகு எதிரி என்ன? கொலீக் என்ன? மனதை கல்லாக்கி கொன்டு(சும்மா தமாசுக்கு) ஆட்டத்தை ஆரம்பித்தேன்.

என்னங்க பஸ்சுல வறீங்க, டூ வீலர் எங்க? என்றேன்.(வண்டி டியூ கட்டாமா தூக்கிட்டு போய்ட்டானா பைனானஸ்காரன். இருந்தாலும் இருக்கும்)

"சர்வீஸ் விட்டிக்கேங்க. அதனால இன்னிக்கு மட்டும் பஸ்ல வரதாப் போயிடுச்சு. ஆமா, இந்த‌ கூட்டத்துல முண்டியடிச்சுகிட்டு எப்படிதான் தினமும் ஆபீஸ் வர்றீங்களோ" என்றான் ( போன வாரந்தான் வண்டி வாங்கினான் அதுக்குல்ல இந்த சீனு)

"ச்சேச்.. சே! நான் இதுல எல்லாம் ஏறமாட்டேங்க. அல்ட்ரா டீலக்ஸ்ல மட்டும்தான் போவேன்." என்று நானும் என்னால் முடிந்த வரை பந்தா பன்னினேன்.

ஒரு மாதிரியாக பார்த்தான்(மஞ்ச போர்டு மேட்டரு இவனுக்கு தெரிஞ்சுருக்குமோ?)

கச்சிதமாக ஒரு அல்ட்ரா டீலக்ஸ் அப்போது வந்தது. அடித்துபிடித்து ஓடிப்போய் ஏறினேன். பிறகுதான் கவனித்தேன் ஏறியதே நாங்கள் இரன்டு பேர்தான். (பழக்கதோஷ்ம் எப்படி போகும்)

டிக்கெட்... டிக்கெட்.. எங்க போகனும்? கன்டக்டர் கடமையை செய்தார்.

"இருங்க நான் எடுக்கறேன்" என்று சொன்னவனை இதுதான் சாக்கு என "நமக்குல்ல என்ன பார்மாலிட்டி? யாரு எடுத்தா என்ன?" என்று தத்துவம் பேசியதில் மிச்சமானது ரூபாய் முப்பத்தாறு. மூன்று ரூபாய் டிக்கெட் இப்போது பதினெட்டு ரூபாய்.(இதுக்கு தனியா OT பார்த்தாதான் சாமளிக்க முடியும் போல)
இந்த சமயத்தில் ஒரு நிறுத்தகத்தில் (பஸ் ஸ்டாப் என்றும் தமிழிலில் சொல்லலாமாம்) ஒரு பையனும் இரன்டு பெண்களும்(ஃபிகர்1,2) ஏறினார்கள்.

பஸ்ஸில் ஏறிவுடன் "ஹே திஸ் பஸ் ஈஸ் நைஸ் யா" என்று கன்டக்ரிடம் இங்க்லீஷ் பேசிய போது "பாக்கறதுக்கு நம்ம ஊர்கார பய மாதிரிதான் இருக்கான் ஆனா இங்கிலீஸ்ல பேசறான் ஒருவேளை தமிழ் தெரியாதோ என நினைத்தாலும் கொஞ்சம் சந்தேகமாய்தான் இருந்தது.

இருவர் அமரும் இருக்கை ஒன்றில் ஒரு தாத்தா மட்டும் உட்கார்ந்திருந்தார். அவரிடம் "எக்ஸ்கியூஸ் மீ" என்று சொல்லிவிட்டு அமர்ந்தான்.
தாத்தாகிட்ட கூட இங்க்லீஸ்தான்யா பேசறான். கன்டீப்பா இவனுக்கு தமிழ் சுத்தமா வராது என்ற முடிவுக்கு வந்துவிட்டேன்.

"வாவ் ட்ஸ் சூப்பர்ப்" என்றாள் ஃபிகர்1
"யூ கேன் சீ திஸ் கைன்ட்ஸ் ஆஃப் பஸ்சஸ் ஒன்லி இன் யூரோப்பியன் கன்ட்ரீஸ்" என்றான்.
"யெஸ், அஃப் கோர்ஸ்" என்றாள் ஃபிகர்2.

"ஓவர் பீட்டரா இருக்கே. ஒரு வேளை யூ எஸ் ரிட்டனா இருக்குமோ" என நினைத்து கொன்டேன்.

"சார். டிக்கெட் " என்றார் கன்டக்டர்.
"ஹவ் மச்?" என்றான்
சார், 54 ரூபீஸ் சார்( எத்தன சார்'ரு)

என்னது? 54 ரூவாயா யாருகிட்ட கதவிடுற சாதா பஸ்சுல மூன்றுவா இதுல ஏசி கீசியெல்லாம் இருக்கிறதால ஒரு பத்து ரூபா குடுக்கலாம் 54 ரூபாய்னு டபாய்க்கிரயா, பேஜாராயிடுவா என்று அவன் சென்னை செந்தமிலில் பேச ஆரம்பித்த போது, தமிழ் மட்டுமல்ல, நான் இறங்க வேண்டிய பஸ் ஸ்டாப்பும் வந்திருந்தது.


அன்புடன் நவநீதன்